hi

yeah I know, the stupid movie is not working and for the moment I don't have time to make a new one. BUt I'll keep on trying
maybe in a month or something when I have finished my practise I will try again.

But I can still say that I miss Tanzania a lot. The children there, the smiling faces, the nature...
It was too good to be true. As always, there were many good and some bad moments, but it has been one of my best adventures!

Tutaonana, tanzania.


The 4 tanzanian girls with Mama Mkwawa



Konrad and me together listening to music. the poor boy couldn't sleep!

Teacher Iriene again on movie ;)

Na de mislukking van mijn vorig filmpje, probeer ik het nog eens opnieuw. Een filmpje met mijn ervaringen als leerkracht in Tanzania!
Kijk en geniet

And for my friends in Tanzania:
Here's a movie with my adventures as a teacher in Tanzania. The last one didn't work so I have made a new one.
Watch and enjoy!!!

kwaheri
Mwalimu Iriene

back in Belgium

Jambo...

Ik ben nu al meer dan een weekje terug in Belgie. Het is zelf bijna 2 weken en ik moet zeggen ik heb nog niet echt kunnen uitrusten van mijn 3maanden.
Het is veel te druk met de bachelorproef (uittypten tekst), stage voorbereiden, de mappen afwerken van de stage daar...
Veel te veel werk en dus geen minuut rust. Hoop dat het wat rustiger gaat worden...

Ik moet eerlijk toegeven, durf het bijna ni zeggen, dat Ik Tanzania al super erg mis. De pracht van het land, de rust dat alles en iedereen uitstraalt, de vriendelijkheid, onze avonturen daar...
Ik heb mezelf dan ook beloofd dat ik met Hannes eens naar daar ga terug gaan en hoe sneller hoe liever.

Heb ondertussen ook gemerkt dat mijn filmpje niet gaat wat super jammer is maar het staat nog op Nele haar PC en kan het er dus niet opnieuw opzetten.Polé...
zal het de eerst volgende keer dak nele zie eens vragen zodat jullie het toch nog eens kunnen zien.

Voor de rest: Het was een superervaring die daar voor mij wel lang duurde maar toch is het voorbij gevlogen.
Ik wil zeker mijn ouders hiervoor bedanken en ook het Katho want door hen heb ik dit kunnen doen. Dank je wel!

salama ya kwaheri
Eline

Teacher Iriene in Pond spring school

Hier een filmpje van ik en Pond Spring school.. Kijk en geniet zoals ik van elk moment geniet!

enkele fotootjes

Enkele fotootjes een verhaaltje komt later


Bella (peuterke), teacher Tina en ik


Ik en Bella, dit is echt een lief, mooi kind met veel pit


Als je goed kijkt zie je de trein passeren, dit op weg van de school naar de daladala


De kindjes aan de school die niet naar de school gaan of kunnen gaan. Ze zijn super! Ik ga deze zeker missen!!!


Druk aan het werk en lukt het Engels even niet dan heb je de woordenboek die je bijstaat in moeilijke tijden :p


De aftelkalender met het vliegtuigje richting HOME en Hannes


Ik, Hannes (van het KHBO Brugge) en Tine in Zanzibar


Rolling met een gastje (dat eigenlijk niet op de foto wou) in Zanzibar, Stown Town

Latste 2weken, de vakantie op zijn einde

De bachelorproef is voorbereid alleen nog de kleine dingen moeten tot in de puntjes uitgewerkt worden. Wij, kleuter, werken een volledig project uit van 2 weken. Dit omdat we weten dat het stom zou zijn om af en toe eens een activiteit te doen. We gaan er volledig voor en het resultaat zal je wel zien de komende weken op deze blog en de gezamelijke blog.

Langs de andere kant gaan de laatste 2 weken (hopelijk) voorbij vliegen. Elke dag die voorbij gaat is een dagje dichter bij mijn ventje en een dagje dichter bij thuis.
Elke dag is een dag minder van het avontuur hier.
Elke dag verlangen om je terug in mijn armen te hebben
Elke dag een dag dichter bij Belgie,
Ik ga het hier zeker missen, de kinderen, de school, de natuur, de cultuur... Het is hier super, maar 3 maanden is zeker lang genoeg en ik verlang naar mijn terugkomst thuis.

ZIE je doodgraag mijn ventje.
Mis je mama ( en wordt maar gauw beter)
Marie en Marthe tis nog 16dagen ;) das helemaal niet lang meer.

en voor de rest tot blogs

een weekje verder

Habari za mchana rafiki (goede namiddag vrienden)
Habari za leo ( Het nieuws van vandaag)

De vocabulaire in het swahili begint stilletjes aan te groeien. Het mag ook wel eens hé want we zitten halverwege ons reisje.
Daarvoor vind ik het wel jammer dat we op een Engelstalige school zitten ma ja hoe zouden we het anders gedaan hebben hé. We zijn vandaag dinsdag (jumanne) en we zitten hier weer eens thuis ( nyumbani) . Alé ja op ons appartementje. Gisteren zijn Annelies en ik ( mimi) thuis gebleven omdat we ons echt heel slecht voelden. Draaien, duizelig, hoofdpijn, buikpijn, koorts.. Even vreesden we voor Malaria en lieten dan ook maar een test doen hé. ZO een stomme prik in je vinger en dan wachten op de uitslag… Maar gelukkig gaan malaria, wel een virale infectie. In onze ogen een griepke… ma ja wij zijn geen dokters hé. Het enigste dat we kunnen doen is rusten en rusten zei de dokter. Dus hier liggen we dan...



Maar dat is nu, Vorige week hadden we een leuke week op school met veel werken en veel praten met de leerkrachten van het kleuteronderwijs. Zo deelde ik mijn ideeen met de juf van de peuterklas over de peuterklasjes in Belgie, gaf ik leuke activiteitjes… En dan werd het toch wel tijd voor een weekendje. Dit weekend waren we nog heel gezond en lieten we ons ook een helemaal gaan. Vrijdag genoten ik en Tine van een babbeltje met de Noorwegen en onze buren in de tuin. Zaterdag zijn we overdag naar de zee (bahari) geweest en ’s avonds gingen we richten Garden Bistro met een overvolle auto. Tine, Annelies en ik werden vergezeld door de Noorweegse meiden en onze maatjes hier. We lieten we ons daar eens volledig gaan want het is ‘the place to be’ voor een goede party. Jaja DJ we want to hear music ( Muziki). Met R&B, Malibu, shake it but don’t brake it, massa’s fun en nog veel meer kwamen onze avond daar door.







De volgende dag hebben we tijd voor een al reeds lang geplande culturele uitstap richting Bagamoyo. Dit te samen met Hannes (internationale student van Brugge), Seif, oman en natuurlijk ons viertjes hé. Weer een volle auto en ook de koffer van een range rover is toch handig om in te zitten.
We genoten van de trip daar en maakten kennis met de legenden en verhalen over heksen en slaven.











Na een mooie dag kropen we allen moe en voldaan in ons bedje. Wat een mooie momenten hier… maar toch mis ik Belgie nog steeds hoor!


Nog 2 weken stage, 2 weken vakantie en 2 weken bachelorproef en ons reisje zit er ook weer op. Maar we genieten van elk moment en geloven toch dat het hier soms een klein paradijsje op aarde is.

Dikke knuf, vele groetjes…
Tutaonana and Baadaye ( Goodbye and see you later)

Kusjes en knufjes voor Snoes, Mollyke en mijn ventje hé.
Daarnaast ook voor Marie en Marthe en niet te vergeten al de rest…

We zitten halverwege en dan ben ik dus bijna terug thuis. Verlang al om jullie allemaal eens terug te zien.
Zie jullie in de luchthaven hé :p
DADA

jambo

Dag allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets geschreven heb. Jaja hebben veel werk waardoor ik de blog af en toe eens langs de kant moet laten en als ik er dan op wil dan lukt het soms niet want ja het is hier nog steeds Afrika hé.

Dit weekend hebben we al ons werk in de voormiddagen proberen plannen zodat we in de namiddagg eens buiten konden. Want zo opgesloten zitten in ons appartementje is toch ook niet alles. Hé ja jullie weten dit nog niet maar we zijn verhuisd, dit richting een appartementje iets buiten dar centrum. Ik ben blij dat we uit Kibodya hotel zijn. Ik had het daar een beetje lastig. Zo opgesloten tussen 4 muren is niet eenvoudig om te leven. Daar kwamen we alleen buiten om te eten ( naar de restaurant te gaan) en om op internet te gaan.
Hier kunnen we in ons tuintje zitten, de mensen zijn heel vriendelijk, iedereen praat met iedereen, de Noorweegse meisjes zitten hier ook, hebben zetels om eens in te zitten, een tafel om aan te eten en we kunnen deftig koken. Jaja groentjes en fruit a volente hier. De sfeer is er ook op verbeterd. EN zijn we elkaar beu dan gaan we gewoon eens op de kamer en dan zitten we eens op internet he.

Op school verloopt alles heel goed. Af en toe eens de nodige commentaar van mama dat we zogezegd geen Engels praten… Ja wat wil je over de middag met 4 Vlaamse meiden, als de leerkrachten in een andere room zitten en daar Swahili praten. Maar in het oog van de kinderen en van de leerkrachten proberen we zoveel mogelijk Engels te praten tenzij het natuurlijk echt iets is dat ze niet moeten horen. Tja misschien moeten de leerkrachten daar dan ook eens Engels praten en niet in het Swahili onderlig over ons bezig zijn. Maar voor mijn Engels denk ik dat het eenvoudiger zou geweest zijn als we hier maar met 2 zaten. Ook voor het integreren in het leerkrachtenteam zou het eenvoudiger geweest zijn. Maja het is nu zo. Weet je soms lijkt het alsof de leerkrachten van lager niet echt veel respect hebben voor de leerkrachten van kleuter en voor ons. Maar onderlig met de leerkrachten van kleuter klikt het heel goed. Zij hebben ons graag en wij hen.
Ook met mama valt het goed mee. Je mag het wel niet teveel aantrekken wat ze zegt. Ze kan soms hard uit de hoek komen maar ik denk dat ze het persoonlijk niet zo grof bedoeld als hoe het eruit komt.
Wat me hier wel opvalt is dat de kinderen het drillen zo gewoon zijn dat ze het moeilijk hebben om eens spontaan te antwoorden op de vragen die gesteld worden. Ook het bijvoorbeeld in kleuren van een prent volgens nummertjes ois voor hen niet eenvoudig. Ik zou daarom graag het niveau heel laag leggen maar dat kan ik niet omdat ze de letters en de cijfers moeten leren herkennen en schrijven.
Daarom pakken we dit zo creatief mogelijk aan met hinkelspel, kleuren van nummers, memoryspel… maar ook dit is niet eenvoudig om het hen aan te leren. Maar alles komt in orde. Stilletjes aan leren ze van ons en kunnen ze het papegaaien al eens vergeten.

Daarnaast is er van de week al weer heel wat gebeurd. We hebben een ongeluk gehad met de daladala. Een vrachtwagen reed tegen ons gelukkig is iedereen er met alleen maar een shok van af geraakt en zonder kleerscheuren. Toch de eerste keer weer bang gezeten op de daladala want ze rijden hier als zotten maar we hebben de regels door. Ale ja ze zijn het zelfde als bij ons. Ze moeten stoppen bij rood en rijden bij groen. Na 10 u ’s avonds moeten ze de lichten niet meer volgen en gewoon kijken of er geen auto’s afkomen. Komen er gaan dan mogen ze doorrijden. Wat ze hier wel hebben is dat ze overal met hun auto proberen tussen te wringen en zo tot op 5cm precies rijden. Ze zijn hier niet normaal op da vlak maar het went wel.
Daarnaast hebben we vorige week donderdag een feestje gehad. Hoja als je dit al feestje kunt noemen? Twas ni echt een feestje. Twas eerder een soort bijeenkomst met enkele mannen die punten uitdelen en resultaten bespreken. Change dat we er alles van verstonden van wat ze zeiden… Jaja zij mogen toevallig wel swahili praten.
We zijn ook uitgenodigd bij teacher Olivia thuis om eesn te gaan eten en haar kinderen te ontmoetenen onze tina kan daar haar haar opnieuw laten doen.

Ah trouwens we zijn bijna aan de helft. Het duurt hier lang maar langs de andere kant zouk hier nu nog niet weg willen. We beginnen het hier nu pas gewoon te worden.
Vanaf deze week gaan Tine en ik ook lesgeven in het lager. We nemen daar de muzische vakken over.

MA kijk ik ga hier dan stoppen met typen want het overheerlijke eten staat op mij te wachten… Vandaag zijn het croques. Lang leve het appartement en de keuken.

Dikke knuf aan jullie allemaal.
Hannes zie je doodgraag en mis je super erg.
Marie en Marthe nog 53 dagen en ben terug ( heb trouwens klein kadootje voor jullie :P)
Mama, papa.. tis hier bijna aan de helft.
Broerke… mis je ook hoor, ondanks da we elkaar niet kunnen zien
Nonkel Lucien, Tante Sanne, Leen en Inge en de rest als ik niet direct antwoord op bericht is het omdat ik geen centjes heb.
Maar ben jullie allemaal niet vergeten hoor!!! Kijk er al naar uit om jullie terug te zien en de verhalen te vertellen.

TOT DE VOLGENDE
DIKKE KNUF
DADA ( de straatkindjes aan ons school kunnen dit ook zeggen en ze zeggen zelf moe ni skremen ge moe lache…) hihi

enkele fotootjes

de overvolle schoolbus wil altijd nog een plaatsje voor ons maken...



eline die het pijn van de masai ondergaat... nooit meer... kijk maar naar mijn handje



zo kijkt eline dan ook al na 3uur gepruts van de masai tzijn nogtans super mensen



maar algauw was ik weer blij hoor, zeker al het gedaan was...



jaja annelies da hare zijn er al uit... zie me prutsen.. bril is trouwens voor mijn arme oogjes he ;)



ja schat op het strand kon ik het niet laten om je een boodschapje te schrijven...
mis je ... ZIE JE DOODGRAAG!



de koetjes zijn heier super...



ons eten op school, tvalt heel goed mee...



dit eten de kinderen. Kijk maar goed mama dit is ugali... mmm

voila dat was het dan

dikke knuf
ik mis jullie

hello

Hier een berichtje uit het verre Tanzania.
Het internet is hier dus ongelofelijk traag en kan ik met grote moeite de o typen dan maar steeds plakken.
foto's zul je op de gezamelijke blog moeten zoeken.

Marie: hier een stukje speciaal voor jou.oet je
Ik weet dat je mij mist maar telkens als je me echt mis moet je telkens Zoe een dikke knuf geven. Je kan dan eens samen met je mama kijken naar de blog ;)

Voor te beginnen bij het begin, zal ik beginnen met de vlucht. Het was een heel turbulente vlucht. Veel te zot maar wel goed eten en veel films om te bekijken. Na de landig hadden we al heel snel onze bagage. Dan op zoek naar Gerald die ons stond op te wachten. Vlug geld wisselen, naar de ambassade, gaan shoppen en dan naar school.

Daar werden we heel vriendelijk onthaal en kregen we een rondleiding in de klassen.
algauw was het donker en tijd om te slapen.
Nqa een goede nacht vlug naar school, wat een ervaring met de bus.
Weer heel wat welkoms gehoord en de klassen geobserveerd.
De donderdag en vrijdag heeft mevrouw temu de masaai laten komen om ons haar te vlechten. Hoe leuk dat die mannen zijn.

Vandaag eerste dag weekend gehad was wel eens nodig want opstaan om 6uur is toch lastig hoor..

Alvast ne hele dikke knuf marie, marthe en aan de rest
een hele boel aaitjes aan de poesjes
vele kusjes aan mijn schatje 'ZIE JE GRAAG'

btz vergeet niet http://akipenda-tanzania.blogspot.com te bekijken


dada Eline

the final countdown...

Hey beste kameraden van de blog,
Mijn laatste uren, minuten op ons Europees eiland ( jaja Afrika is een ander continent)zijn aangebroken. Morgen om 15u15 stijg ik met mijn eigen vliegmachine de wijde kosmos in. Nu dat we al 20 jaar in ons Belgenland leven willen we toch eindelijk wel eens andere oorden bezoeken. ( Nee mama, papa, Hannes... Het ligt niet aan jullie hoor. :p ;) )

Haha, grapje hé...

Ik kijk er wel naar uit om deze grote once-in-a-lifetime-experience mee te maken, ook al moet ik daarvoor heel wat mensen en dingen missen. Het zal niet eenvoudig zijn om afscheid te nemen. Ik ben daar dan ook niet zo een held in. Hoe neem je trouwens goed afscheid? Bestaat goed afscheid wel? Oeijoei, mijn filosofische kant komt naar boven.
Maar weet je, afscheid nemen bestaat niet! Binnen een 3 maanden ben ik al terug. Het zijn er zelfs geen 3.

Natuurlijk moeten we eerst vertrekken met een te zwaar gepakte koffer,een laken als neusdoek voor al het snotteren, massa's foto's... en met heel wat enthousiasme, goed humeur, humor en niet te vergeten mezelf.
Wat lopen we nu al goed gezind om te vertrekken. Ahoewel ik toch een beetje nerveus en verdrietig ben. En om eerlijk te zijn ben ik ook een beetje bang na het ongeval in Heathrow met een vliegmachine van British Airway... Hopelijk is onze vliegmachine net iets veiliger.

Mensen die me willen komen uitzwaaien. Het is morgen om 15u15 te doen. Dan vertrekken wij als laatste van de internationale studenten. Jaja in Afrikaanse landen gaat het allemaal net iets trager (polé polé of beter gezegd take it easy!)



BTW nog vergeten zeggen dat we goed nieuws hebben.
Sandra is bevallen... Ze heeft een dochtertje.
Proficiat Sandra, geniet ervan en wij zullen ze daar in de Pond Spring school heel veel groeten van je doen. We zullen jullie ook wel iets laten weten als we geland zijn.

Maak hier gaan we dan...
Zij die gaan vliegen groeten u,
Zij die thuisblijven, je kan achterkomen hoor, het kost maar 700 euro voor een vliegticket. Just kidding!

Tot het volgende blogbericht.
Salamu en Lala Salama
Eline

al die bezoekers...

jambo,

jaja, Ik heb op mijn webstats gezien dat hier ook vandaag weer een pak mensen gepasseerd zijn.
Ze komen zelf al van verre oorden naar mijn blogje kijken.
Jaja heb vandaag en gisteren 2 bezoekers van de VS gehad.
Straks moet ik hier nog mijn blogje in het Engels beginnen, want ik denk niet da ze er veel van verstaan hebben. ;) :p

dikke knuf, salamu!

BTW als je passeerd mag je altijd een berichtje achterlaten hé ;)

happy newyear...

hello, hello...

hier zijn we nog eens. Dit is blijkbaar mijn eerste berichtje van januari dus tijd om....
Jaja, tijd om jullie een gelukkig nieuwjaar te wensen.
Aan allen 3 kussen en alles wat je maar wenst voor 2008!



Daar naast wil ik al mijn blokkende collegatjes heel veel succes wensen. Nog 4 te gaan en het zit er ook al weer op.
En aan de internationale studenten: "NOG MAAR 7 DAGEN TE GAAN!"

dikke knuf
moi